Harderwijk, 1 juli 2021. Al 35 jaar begeleid ik mensen als advocaat in familiezaken. Er is geen rechtsgebied waar zo veel emoties aan de orde zijn als in het familierecht. De laatste jaren zie ik het aantal vechtscheidingen toenemen. Mede onder druk van het verplichte ouderschapsplan. Het voornaamste probleem is, dat een toekomst waarvan partners dachten dat die min of meer zeker was ineens niet meer kan worden gerealiseerd. Anders gezegd angst voor een onzekere toekomst. Het gevaar is dan dat mensen blijven hangen in verwijten en dat wordt dan weer vertaald in financiële claims. Mensen moeten op zoek naar “nieuwe zekerheden”. Alleen dat zoeken gebeurt niet meer samen. De vraag is dan hoe kan ik de relatie loslaten.

Kosten

De kosten van een echtscheiding zijn gigantisch! Er zijn directe kosten en indirecte kosten. Daarbij moet je niet alleen denken aan de kosten van een procedure zoals advocaatkosten, deurwaarderskosten en griffierecht, maar ook aan de kosten van een makelaar en notaris als een huis verkocht moet worden, of de kosten van mediators. Tel daar de kosten van een rechtsgang, ik bedoel het salaris van de rechter en de griffier nog eens bij. Een echtscheiding inclusief boedelscheiding zonder overheidssubsidie kost al snel tussen € 5.000,– en € 10.000,– en dan heb ik het alleen over de advocaatkosten. Bij grote vermogens kost het vaak een veelvoud van dat bedrag, als partijen niet in staat zijn op een respectvolle manier met elkaar om te gaan, ondanks de verschillen van inzicht.

Als indirecte kosten kunnen worden genoemd vermogensvernietiging als gevolg van het feit, dat er verrekend en verdeeld moet worden. Ook het feit dat volgens het NIBUD de kosten van de huishouding als gevolg van het verloren gaan van het synergetische effect van samenleven gemiddeld met 40% stijgen bij gelijkblijvend inkomen speelt een rol. De minstverdienende partner, vaak de vrouw, is hiervan zeker in het begin de dupe, omdat in het merendeel van de gevallen zij het grootste deel van de tijd voor de kinderen zorgt en dan moeilijk kan werken buitenshuis om extra inkomen te vergaren en dan heb ik het nog niet eens over de ongelijke beloning van mannen en vrouwen. Dat kan in de tonnen lopen of soms in de miljoenen euro’s.

Wat tot nu toe geheel buiten beeld is gebleven, zijn de gezondheidskosten van alle betrokkenen inclusief kinderen, zoals kosten van psychologen, psychiaters, medicijnen, voor mensen die vastlopen als gevolg van onverwerkt verdriet en/of schuldgevoel en die in de ergste geval geestelijk ziek worden, of kinderen die vertraging op lopen bij hun opleiding, of die zelfs staken. Jaarlijks zijn er meer dan 70.000 kinderen bij plus minus 33.000 (echt)scheidingen betrokken. Van die 33.000 (echt)scheidingen, zijn er 500 vechtscheidingen. De feitelijk kosten van een (echt)scheiding zijn veel hoger dan we direct zien en worden soms pas na jaren zichtbaar, als gevolg van gemiste kansen.

Het kan ook anders

Ik zie in mijn praktijk echter ook goede voorbeelden van mensen, die jaren hebben geprobeerd er een succes van te maken en dan uiteindelijk tot de conclusie komen dat het toch niet lukt. Als er minderjarige kinderen in het spel is dat heel belangrijk. Zoals ik al schreef, jaarlijks worden er meer dan 33.000 kinderen betrokken in een echtscheiding. Voor die kinderen is dat vaak moeilijk, omdat zij het gevoel hebben dat ze moeten kiezen en ze hoeven niet te kiezen. Ze zijn immers een product van beide ouders en willen van allebei kunnen houden. Als ouders zijn wij verplicht dat te faciliteren. Een goed initiatief daarvoor is Villa Pinedo (2). https://www.villapinedo.nl/open-brief-aan-alle-gescheiden-ouders/

Recent kwam ik een voorbeeld tegen van partners, die voorafgaande aan de juridische scheiding naar de relatiecoach, mediator, de financieel planner, de hypotheekadviseur, de makelaar en de notaris waren geweest en samen hadden uitgestippeld hoe ze het zo zouden kunnen organiseren, dat de kinderen op dezelfde school konden blijven en ze dus hun vriendjes niet hoefden te missen en ze als ze dat wilden papa en mama zoveel mogelijk zouden kunnen zien, doordat ze beiden in staat waren een (koop)woning te betrekken bij elkaar in de buurt. Toen de basis eenmaal gelegd was en de voorlopig koopcontracten waren geregeld nadat de echtelijke woning was verkocht en het ouderschapsplan was getekend en het convenant ook en de kinderen zelf een brief aan de kinderrechter hadden geschreven met hun wensen kon de hele echtscheiding inclusief boedelscheiding middels een gemeenschappelijk verzoek binnen 2 maanden geregeld worden.

  1. Scheiden met compassie is in essentie respectvol scheiden, rekening houdende met elkaars belangen en behoeften. Het helpt daarbij de belangen van de kinderen voorop te stellen, want daardoor kan er toch aan een gezamenlijke toekomst gebouwd worden, ook als is die niet onder één dak.
  2. Villa Pinedo is een initiatief voor kinderen die bij een scheiding betrokken zijn en waarbij de focus ligt bij het kind en hoe om te gaan met alle vragen waar je als kind tegenaan loopt als je ouders gaan scheiden.

©  1 juli 2021, mr. A.R. Oosthout.

Dit artikel is geschreven door mr. Robert Oosthout, advocaat te Den haag en Harderwijk. Robert Oosthout is werkzaam bij Oosthout & Bildirici Advocaten. Aan de inhoud van dit artikel is de grootst mogelijke zorgvuldigheid besteed. Er kunnen echter geen rechten aan worden ontleend. Als u concrete vragen hebt kunt u bellen: 070-2505661, of mailen naar a.r.oosthout@obadvocaten.nl.